Sint Anthonis is een gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De gemeente heeft een oppervlakte van 0,21 km² water.

De gemeente behoort tot het Land van Cuijk.

Geschiedenis

Geschiedkundig is Sint Anthonis (voorheen Oelbroeck) een eeuwenoud dorp waarvan de kerk reeds in 1477 bestond. Vondsten in en rondom Sint Anthonis duiden op een ontstaan in de pre-Romeinse en Romeinse tijd. De Romeinse weg van Nijmegen (Noviomagus) naar Maastricht (Mosae Traiectum) kruiste bij Cuijk (Ceuclum) via een houten brug de Maas, om vandaar naar Blerick (Blariacum) te gaan. Genetisch DNA-onderzoek in 2009 heeft aangetoond dat er enkele families (o.a. van Kuppeveld en Lemmens) uit het Land van Cuijk of Sint Anthonis stammen die Romeinse voorouders hebben.

Sint Anthonis behoorde tijdens het ancien régime tot de heerlijkheid Boxmeer. Na de Franse tijd werd Sint-Anthonis van Boxmeer gescheiden en in de gemeente Oploo, Sint Anthonis en Ledeacker opgenomen. In 1913 had deze gemeente 1769 inwoners, waarvan 906 mannelijke en 863 vrouwelijke, en waarvan 965 in de kom van Sint Anthonis. De oppervlakte was 3818 ha (bevolkingsdichtheid 46,33 inwoners per km²).

Op 1 januari 1994 werd de gemeente met de gemeente Wanroij samengevoegd tot de fusiegemeente Sint Anthonis. Op 4 juli dat jaar werd ook de naam van het dorp hieraan aangepast: St. Anthonis wordt Sint Anthonis.

Sint Anthonis heeft een actieve heemkundekring genaamd Oelbroec die verschillende publicaties op zijn naam heeft staan.

Kernen

De gemeente wordt evenals de hoofdplaats Sint Anthonis in het lokale dialect Sint Tunnis genoemd.

Naast het dorp Sint Anthonis kent de gemeente nog de kernen Westerbeek, Oploo, Ledeacker, Stevensbeek, Landhorst en Wanroij.